กฺ๊าย

ดูเพิ่ม: กาย, กายี, กายู, ก่าย, ก้าย, และ ก๋าย

ภาษาแสก

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɣaːjᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย คาย, ภาษาคำเมือง ᨤᩣ᩠ᨿ (ฅาย), ภาษาลาว ຄາຍ (คาย), ภาษาไทลื้อ ᦆᦻ (ฅาย), ภาษาไทใหญ่ ၶၢႆး (ข๊าย)

คำกริยา

กฺ๊าย

1. คาย