ขตฺติย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ขัตติย

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

จากภาษาสันสกฤต क्षत्रिय (กฺษตฺริย)

คำนาม[แก้ไข]

ขตฺติย ช.

  1. กษัตริย์, พระเจ้าแผ่นดิน

การผันรูป[แก้ไข]