ขมัง

ดูเพิ่ม: ขมึง

ภาษาไทย

(เฉพาะคำนามความหมายที่ 1) ภาษาเขมร ខ្មាន់ (ขฺมาน̍) ตัดมาจาก ខ្មាន់ធ្នូ (ขฺมาน̍ธฺนู)

การแบ่งพยางค์		ขะ–หฺมัง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kà–mǎng
	ราชบัณฑิตยสภา	kha–mang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kʰa˨˩.maŋ˩˩˦/^{(สัมผัส)}

ขมัง

ขมัง (คำอาการนาม ความขมัง)

แรง, แข็งขัน
สองอาจแข็งขมังขึ้น แบ่งให้กันเสมอ
— กำสรวลศรีปราชญ์ ฉบับโรงพิมพ์ไท ถนนรองเมือง พ.ศ. ๒๔๖๐