ครรภ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต गर्भ (ครฺภ, “ห้อง; ท้องที่มีลูก”); เทียบภาษาบาลี คพฺภ
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | คับ | [เสียงสมาส] คับ-พะ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | káp | káp-pá- |
| ราชบัณฑิตยสภา | khap | khap-pha- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰap̚˦˥/(สัมผัส) | /kʰap̚˦˥.pʰa˦˥./ | |
| คำพ้องเสียง | |||
คำนาม[แก้ไข]
ครรภ
- (ภาษาหนังสือ) อีกรูปหนึ่งของ ครรภ์