คู่ซี้

ภาษาไทย

รากศัพท์

คู่ +‎ ซี้

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		คู่-ซี้
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kûu-síi
	ราชบัณฑิตยสภา	khu-si
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰuː˥˩.siː˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

คู่ซี้

1. (ภาษาปาก) เพื่อนสนิท

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา ๗ รอบ ๕ ธันวาคม ๒๕๕๔. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2556, หน้า 266.