จามรี

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากพม่า စာမရီ (จามรี), จากบาลี camarī

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		จา-มะ-รี
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jaa-má-rii
	ราชบัณฑิตยสภา	cha-ma-ri
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕaː˧.ma˦˥.riː˧/(สัมผัส)

คำนาม

จามรี

1. ชื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิด Bos grunniens Linn. ในวงศ์ Bovidae ขนตามลำตัวละเอียดอ่อนยาวมาก สีนํ้าตาลเข้มจนถึงดำ โดยเฉพาะบริเวณสวาบคือบริเวณระหว่างชายโครงถึงสันกระดูกตะโพกมีขนสีดำห้อยยาวลงมาเกือบถึงพื้น ช่วงเขากว้างมาก หางยาวเป็นพู่ อาศัยอยู่แถบภูเขาสูงในทิเบต
2. (แส้~) เรียกแส้ที่ทำด้วยขนหางจามรี