แส้

ดูเพิ่ม: แส

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		แซ่
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sɛ̂ɛ
	ราชบัณฑิตยสภา	sae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/sɛː˥˩/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		แซ่

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩈᩯ᩶ (แส้, “เรียว, ก้าน, กิ่งแขนงที่ไม่มีใบติด”), ภาษาลาว ແສ້ (แส้), ภาษาไทลื้อ ᦶᦉᧉ (แส้)

แส้

แส้

มักใช้ประกอบกับคำ สาว ว่า สาวแส้