แส

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: แส้

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์แส
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsɛ̌ɛ
ราชบัณฑิตยสภาsae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sɛː˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

แส (คำอาการนาม การแส)

  1. แฉ, ตีแผ่, เปิดเผย
  2. ชำระ, สะสาง

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

แส

  1. (ล้าสมัย) หญิงสาว
การใช้[แก้ไข]

มักใช้ประกอบกับคำ สาว ว่า สาวแส