ปฏิญาณ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี ปฏิญฺญาณ (การรู้เฉพาะ)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ปะ-ติ-ยาน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpà-dtì-yaan
ราชบัณฑิตยสภาpa-ti-yan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pa˨˩.ti˨˩.jaːn˧/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

ปฏิญาณ (คำอาการนาม การปฏิญาณ)

  1. (สุภาพ, สกรรม) ให้คำมั่นสัญญา