ข้ามไปเนื้อหา

ประสิทธิ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ประสิทธิ์

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากสันสกฤต प्रसिद्धि (ปฺรสิทฺธิ, ความสำเร็จ; ชื่อเสียง); เทียบบาลี ปสิทฺธิ

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์[เสียงสมาส]
ปฺระ-สิด-ทิ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbprà-sìt-tí-
ราชบัณฑิตยสภาpra-sit-thi-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pra˨˩.sit̚˨˩.tʰi˦˥./

คำนาม

[แก้ไข]

ประสิทธิ

  1. (ภาษาหนังสือ) อีกรูปหนึ่งของ ประสิทธิ์

ลูกคำ

[แก้ไข]