ประสิทธิ
ดูเพิ่ม: ประสิทธิ์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต प्रसिद्धि (ปฺรสิทฺธิ, “ความสำเร็จ; ชื่อเสียง”); เทียบภาษาบาลี ปสิทฺธิ
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | [เสียงสมาส] ปฺระ-สิด-ทิ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bprà-sìt-tí- |
| ราชบัณฑิตยสภา | pra-sit-thi- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pra˨˩.sit̚˨˩.tʰi˦˥./ | |
คำนาม[แก้ไข]
ประสิทธิ
- (ภาษาหนังสือ) อีกรูปหนึ่งของ ประสิทธิ์