ผอูน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมร ប្អូន (บฺอูน, “น้อง”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ผะ-อูน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pà-uun |
| ราชบัณฑิตยสภา | pha-un | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰa˨˩.ʔuːn˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ผอูน