พยัคฆ์
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาบาลี พฺยคฺฆ หรือ วฺยคฺฆ, จากภาษาสันสกฤต व्याघ्र (วฺยาฆฺร, “เสือ”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | พะ-ยัก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pá-yák |
| ราชบัณฑิตยสภา | pha-yak | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰa˦˥.jak̚˦˥/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | พยัก | |
คำนาม
[แก้ไข]พยัคฆ์