พยัญชนะต้น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

พยัญชนะ +‎ ต้น

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์พะ-ยัน-ชะ-นะ-ต้น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpá-yan-chá-ná-dtôn
ราชบัณฑิตยสภาpha-yan-cha-na-ton
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰa˦˥.jan˧.t͡ɕʰa˦˥.na˦˥.ton˥˩/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

พยัญชนะต้น

  1. (ไวยากรณ์) เสียงพยัญชนะที่นำหน้าพยางค์หรือตัวที่มาก่อนสระ โดยรวมถึงตัวควบกล้ำ และอักษรนำ
    การ มีตัว “ก” เป็นพยัญชนะต้น
    กราย มีตัว “กร” เป็นพยัญชนะต้น
    หน่อย มีตัว “หน” เป็นพยัญชนะต้น

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]