พยัญชนะต้น
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | พะ-ยัน-ชะ-นะ-ต้น | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pá-yan-chá-ná-dtôn |
| ราชบัณฑิตยสภา | pha-yan-cha-na-ton | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰa˦˥.jan˧.t͡ɕʰa˦˥.na˦˥.ton˥˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]พยัญชนะต้น
- (ไวยากรณ์) เสียงพยัญชนะที่นำหน้าพยางค์หรือตัวที่มาก่อนสระ โดยรวมถึงตัวควบกล้ำ และอักษรนำ