พิดาน

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาเขมรกลาง ពិតាន (พิตาน), ពីតាន (พีตาน), ពិយតាន (พิยตาน), ពីយតាន (พียตาน), ពិទារ (พิทาร), ព្ភិតាន (พฺภิตาน), ភីត្តាន (ภีตฺตาน), ផ្តាន (ผฺตาน), វិតាណ (วิตาณ), จากเขมรเก่าสมัยอังกอร์ វិតាន (วิตาน), จากภาษาสันสกฤต वितान (วิตาน) หรือภาษาบาลี วิตาน

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		พิ-ดาน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pí-daan
	ราชบัณฑิตยสภา	phi-dan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰi˦˥.daːn˧/(สัมผัส)

คำนาม

พิดาน

1. (ภาษาหนังสือ) อีกรูปหนึ่งของ เพดาน (“ส่วนที่สูงที่สุดของห้อง”)