ฟั้น
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับ ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง faenx (ฟั้น-คั้น จับ ขยำ นวด)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ฟั้น | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fán |
| ราชบัณฑิตยสภา | fan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /fan˦˥/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]ฟั้น (คำอาการนาม การฟั้น)