ฟืน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *wɯːlᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຟືນ (ฟืน), ภาษาไทลื้อ ᦝᦹᧃ (ฟืน), ภาษาไทใหญ่ ၽိုၼ်း (ผึ๊น) หรือ ၾိုၼ်း (ฝึ๊น), ภาษาพ่าเก ၸုꩫ် (ผุน์), ภาษาอาหม 𑜇𑜤𑜃𑜫 (ผุน์), ภาษาจ้วง fwnz, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง fwnz; เทียบภาษาเบดั้งเดิม *vəːnᴬ²
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ฟืน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fʉʉn |
| ราชบัณฑิตยสภา | fuen | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /fɯːn˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ฟืน
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทใหญ่/m
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɯːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- หน้าที่มีคำแปลภาษาไทใหญ่
- หน้าที่มีคำแปลภาษาฝรั่งเศส
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาฝรั่งเศส/t+
- หน้าที่มีคำแปลภาษาเยอรมัน
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเยอรมัน/t+
- หน้าที่มีคำแปลภาษาลาว
- หน้าที่มีคำแปลภาษาอังกฤษ
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอังกฤษ/t+