ฟืน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *wɯːlᴬ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ຟືນ (ฟืน), ไทลื้อ ᦝᦹᧃ (ฟืน), ไทใหญ่ ၽိုၼ်း (ผึ๊น) หรือ ၾိုၼ်း (ฝึ๊น), พ่าเก ၸုꩫ် (ผุน์), อาหม 𑜇𑜤𑜃𑜫 (ผุน์), จ้วง fwnz, จ้วงแบบจั่วเจียง fwnz; เทียบเบดั้งเดิม *vəːnᴬ²
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ฟืน | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fʉʉn |
| ราชบัณฑิตยสภา | fuen | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /fɯːn˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ฟืน