ຟືນ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ฟืน, ภาษาอีสาน ฟืน, ภาษาคำเมือง ᨼᩨ᩠ᨶ (ฟืน), ภาษาเขิน ᨼᩨ᩠ᨶ (ฟืน), ภาษาไทลื้อ ᦝᦹᧃ (ฟืน), ภาษาไทใหญ่ ၽိုၼ်း (ผึ๊น) หรือ ၾိုၼ်း (ฝึ๊น)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [fɯːn˧˥]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [fɯːn˩˨]
- การแบ่งพยางค์: ຟືນ
- สัมผัส: -ɯːn
คำนาม
[แก้ไข]ຟືນ • (ฟืน)