ຟັນ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาลาว[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *vanᴬ (“ฟาดด้วยของมีคม”), จากภาษาไทดั้งเดิม *walᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ฟัน, ภาษาไทใหญ่ ၽၼ်း (ผั๊น) หรือ ၾၼ်း (ฝั๊น), ภาษาอาหม 𑜇𑜃𑜫 (ผน์) หรือ 𑜇𑜞𑜃𑜫 (ผฺรน์), ภาษาแสก วั๋น
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /fán/
คำกริยา[แก้ไข]
ຟັນ • (ฟัน) (คำอาการนาม ການຟັນ)
- ฟัน (ฟาดด้วยของมีคม)
