ข้ามไปเนื้อหา

ท่อน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ทอน และ ท้อน

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

เทียบจีนยุคกลาง (MC dwanH)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
ท็่อน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtɔ̂n
ราชบัณฑิตยสภาthon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰɔn˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

ท่อน

  1. ส่วนที่ตัดหรือทอนออกเป็นตอน
    ท่อนหัว
    ท่อนกลาง
    ท่อนหาง
  2. ตอนหนึ่งของเพลงไทย
    ท่อน 1
    ท่อน 2
    ท่อน 3

คำลักษณนาม

[แก้ไข]

ท่อน

  1. ลักษณนามเรียกสิ่งที่ตัดแบ่งหรือทอนออกเป็นท่อน ๆ
    ฟืนท่อนหนึ่ง
    ฟืน 2 ท่อน
    เพลง 3 ท่อน