มหายุค

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากสันสกฤต महायुग (มหายุค); เทียบเท่า มหา +‎ ยุค

ความหมายทางธรณีวิทยา เป็นคำประสมอย่างหลัง; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ era

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		มะ-หา-ยุค
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	má-hǎa-yúk
	ราชบัณฑิตยสภา	ma-ha-yuk
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ma˦˥.haː˩˩˦.juk̚˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

มหายุค

1. (ศาสนาฮินดู) ยุคใหญ่ คือ ยุคทั้ง 4 รวมกัน โดย 1,000 มหายุค หรือ 4,320,000,000 ปีมนุษย์ เป็น 1 กัลป์ เท่ากับช่วงกลางวันของพระพรหม เมื่อถึงเวลาค่ำ พระอิศวรจะล้างโลกด้วยเพลิงและปล่อยให้โลกอยู่ในความมืด จนกว่าพระพรหมจะสร้างโลกขึ้นใหม่ในเช้าวันรุ่งขึ้น

   คำพ้องความ: จตุรยุค

2. (ธรณีวิทยา) มาตราเวลาทางธรณีวิทยา รองจาก บรมยุค และสูงกว่า ยุค

คำแปลภาษาอื่น

(2)

• อังกฤษ : era^(en)