ม่องเท่ง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ม่อง + (เท่ง, ตัดมาจาก เท่งทึง)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
ม็่อง-เท็่ง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงmɔ̂ng-têng
ราชบัณฑิตยสภาmong-theng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/mɔŋ˥˩.tʰeŋ˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

ม่องเท่ง

  1. (ภาษาปาก, ขำขัน) ตาย

ดูเพิ่ม[แก้ไข]