ม่องเท่ง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ม่อง + (เท่ง, ตัดมาจาก เท่งทึง)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | ม็่อง-เท็่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mɔ̂ng-têng |
| ราชบัณฑิตยสภา | mong-theng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mɔŋ˥˩.tʰeŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]ม่องเท่ง