ม่อน
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | ม็่อน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mɔ̂n |
| ราชบัณฑิตยสภา | mon | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mɔn˥˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาคำเมือง ᨾᩬ᩵ᩁ (มอ่ร); เทียบภาษาเขิน ᨾᩬ᩵ᩁ (มอ่ร), ภาษาลาว ມ່ອນ (ม่อน), ภาษาไทลื้อ ᦙᦸᧃᧈ (ม่อ̂น)
คำนาม
[แก้ไข]ม่อน
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาคำเมือง ᨾᩬ᩵ᩁ (มอ่ร); เทียบภาษาลาว ມ່ອນ (ม่อน)
คำสรรพนาม
[แก้ไข]ม่อน