ม้าง

ดูเพิ่ม: มาง่

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ม้าง, ลาว ມ້າງ (ม้าง), คำเมือง ᨾ᩶ᩣ᩠ᨦ (ม้าง), เขิน ᨾ᩶ᩣ᩠ᨦ (ม้าง), ไทลื้อ ᦙᦱᧂᧉ (ม้าง)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ม้าง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	máang
	ราชบัณฑิตยสภา	mang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/maːŋ˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา

ม้าง (คำอาการนาม การม้าง)

1. (สกรรม) มล้าง, ทำลาย, รื้อ, ล้าง

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /maːŋ˦˥/

คำกริยา

ม้าง (คำอาการนาม ก๋ารม้าง หรือ ก๋านม้าง)

1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨾ᩶ᩣ᩠ᨦ (ม้าง)