รื้อ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ร.อ., รอ, รอ., และ รือ

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ฮื้อ, ภาษาลาว ຮື້ (ฮื้), ภาษาคำเมือง ᩁᩨ᩶ (รื้), ภาษาเขิน ᩁᩨ᩶ (รื้)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์รื้อ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงrʉ́ʉ
ราชบัณฑิตยสภาrue
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/rɯː˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

รื้อ (คำอาการนาม การรื้อ)

  1. (สกรรม) แยกออกหรือถอดออกเป็นต้นจากสิ่งที่เป็นรูปแล้วให้เสียความเป็นกลุ่มก้อนของรูปเดิม
    รื้อบ้าน
    รื้อหลังคา
    รื้อข้าวของกระจุยกระจาย
  2. (สกรรม) เอาขึ้นมาใหม่
    รื้อเรื่องราวที่ระงับไว้ขึ้นมาพิจารณาใหม่
    รื้อเรื่องเดิมขึ้นมาเขียนใหม่
  3. (สกรรม) ขนออก
    รื้อสัตว์จากวัฏสงสาร