ลักษณ
(เปลี่ยนทางจาก ลักษณ-)
ดูเพิ่ม: ลักษณ์
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต लक्षण (ลกฺษณ, “สิ่งชี้บอก, เครื่องหมาย”); เทียบภาษาบาลี ลกฺขณ
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | [เสียงสมาส] ลัก-สะ-หฺนะ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lák-sà-nà- |
| ราชบัณฑิตยสภา | lak-sa-na- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lak̚˦˥.sa˨˩.na˨˩./ | |
คำนาม
[แก้ไข]ลักษณ
- อีกรูปหนึ่งของ ลักษณ์