ลักษณ์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ลักษณ

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต लक्षण (ลกฺษณ, สิ่งชี้บอก, เครื่องหมาย); เทียบภาษาบาลี ลกฺขณ; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ feature (ทางภาษาศาสตร์)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ลัก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงlák
ราชบัณฑิตยสภาlak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/lak̚˦˥/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง

คำนาม[แก้ไข]

ลักษณ์

  1. (ภาษาหนังสือ) สมบัติเฉพาะตัว
  2. (ร้อยกรอง) จดหมาย, เรียกเต็มว่า อักษรลักษณ์
  3. (โบราณ) ลักษมณ์

คำประสม[แก้ไข]