ลักษณ์

ดูเพิ่ม: ลักษณ

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

ลักษณ, ลักษณะ

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต लक्षण (ลกฺษณ, “สิ่งชี้บอก, เครื่องหมาย”); เทียบภาษาบาลี ลกฺขณ; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ feature (ทางภาษาศาสตร์)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ลัก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lák
	ราชบัณฑิตยสภา	lak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/lak̚˦˥/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		ลัก ลักข์ ลักษมณ์ ลัคน์

คำนาม

ลักษณ์

ลูกคำ