อัปลักษณ์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: อปลักษณ์

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต अपलक्षण (อปลกฺษณ); เหมือนกับ อัป +‎ ลักษณ์

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์อับ-ปะ-ลัก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงàp-bpà-lák
ราชบัณฑิตยสภาap-pa-lak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔap̚˨˩.pa˨˩.lak̚˦˥/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

อัปลักษณ์ (คำอาการนาม ความอัปลักษณ์)

  1. ชั่ว (มักใช้แก่รูปร่าง หน้าตา), มีลักษณะที่ถือว่าไม่เป็นมงคล
    หน้าตาอัปลักษณ์
    รูปร่างอัปลักษณ์