อัปลักษณ์

ดูเพิ่ม: อปลักษณ์

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต अपलक्षण (อปลกฺษณ); เทียบเท่า อัป +‎ ลักษณ์

การแบ่งพยางค์		อับ-ปะ-ลัก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	àp-bpà-lák
	ราชบัณฑิตยสภา	ap-pa-lak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ʔap̚˨˩.pa˨˩.lak̚˦˥/^{(สัมผัส)}

อัปลักษณ์ (คำอาการนาม ความอัปลักษณ์)

ชั่ว (มักใช้แก่รูปร่าง หน้าตา), มี ลักษณะ ที่ถือ ว่า ไม่เป็น มงคล
หน้าตาอัปลักษณ์

รูปร่างอัปลักษณ์