สาลักษณ์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ภาษาบาลี ส- (“ของตน”) + ลักษณ์; ใช้แทนภาษาอังกฤษ feature[1]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | สา-ลัก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎa-lák |
| ราชบัณฑิตยสภา | sa-lak | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /saː˩˩˦.lak̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
สาลักษณ์