วณิพก

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาบาลี วนิพฺพก, วณิพฺพก (“ผู้ที่กล่าวแล้วจึงขอ”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		วะ-นิ-พก	วะ-นิบ-พก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wá-ní-pók	wá-níp-pók
	ราชบัณฑิตยสภา	wa-ni-phok	wa-nip-phok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/wa˦˥.ni˦˥.pʰok̚˦˥/(สัมผัส)	/wa˦˥.nip̚˦˥.pʰok̚˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

วณิพก

1. (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) อีกรูปหนึ่งของ วนิพก