วนิพก
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี วนิพฺพก (“ผู้ที่กล่าวแล้วจึงขอ”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | วะ-นิ-พก | วะ-นิบ-พก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wá-ní-pók | wá-níp-pók |
| ราชบัณฑิตยสภา | wa-ni-phok | wa-nip-phok | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /wa˦˥.ni˦˥.pʰok̚˦˥/(สัมผัส) | /wa˦˥.nip̚˦˥.pʰok̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
วนิพก