วีณา
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากสันสกฤต वीणा (วีณา) หรือบาลี วีณา; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨻᩥ᩠ᨱ (พิณ), ᩅᩦᨱᩣ (วีณา), ลาว ພິນ (พิน), ວີນາ (วีนา), เขมร ពិណ (พิณ)
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | วี-นา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wii-naa |
ราชบัณฑิตยสภา | wi-na | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /wiː˧.naː˧/(สัมผัส) |
คำนาม
[แก้ไข]วีณา
- (เครื่องดนตรี) อีกรูปหนึ่งของ พิณ
ภาษาบาลี
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]วีณา ญ.
การผันรูป
[แก้ไข]ตารางการผันรูปของ "วีณา" (เพศหญิง)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | วีณา | วีณาโย หรือ วีณา |
กรรมการก (ทุติยา) | วีณํ | วีณาโย หรือ วีณา |
กรณการก (ตติยา) | วีณาย | วีณาหิ หรือ วีณาภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | วีณาย | วีณานํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | วีณาย | วีณาหิ หรือ วีณาภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | วีณาย | วีณานํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | วีณาย หรือ วีณายํ | วีณาสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | วีเณ | วีณาโย หรือ วีณา |
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาคำเมือง/m
- สัมผัส:ภาษาไทย/aː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาบาลีที่สืบทอดจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาบาลีที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- คำหลักภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลีในอักษรไทย