ศศิน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากสันสกฤต शशिन् (ศศินฺ, แปลตามตัวอักษรว่า “ซึ่งมีกระต่าย”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | สะ-สิน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-sǐn |
| ราชบัณฑิตยสภา | sa-sin | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.sin˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ศศิน