ข้ามไปเนื้อหา

สชฺชุ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาบาลี

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สมาน +‎ ชฺชุ (แทนสัตตมีวิภัตติ ลงในกาล, อัพยย, แทนศัพท์ กาล และ ทิวส, กาลสัตตมี); สชฺชุ เป็นกาลตัทธิต หรือ อัพยยตัทธิต หรือ ทิวสตัทธิต

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

นิบาต

[แก้ไข]

สชฺชุ

  1. ในวันเดียวกัน, ในกาลเดียวกัน

คำกริยาวิเศษณ์

[แก้ไข]

สชฺชุ

  1. ในเวลาเดียวกัน

คำสรรพนาม

[แก้ไข]

สชฺชุ

  1. (สชฺชุ/สมานสฺมิํ/สมาเน ทิวสสฺมิํ/กาลสฺมิํ/กาเล, invariable, indeclinable) อธิกรณการก เอกพจน์ของ สมาน

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

สชฺชุ

  1. อธิกรณการก เอกพจน์ของ สมาน = สมานสฺมิํ, สมานมฺหิ, สมาเน, สมานาย (อิตถีลิงค์), สมานายํ (อิตถีลิงค์)