สัตย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: สัตย์

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सत्य (สตฺย); เทียบภาษาบาลี สจฺจ

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์[เสียงสมาส]
สัด-ตะ-ยะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsàt-dtà-yá-
ราชบัณฑิตยสภาsat-ta-ya-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sat̚˨˩.ta˨˩.ja˦˥./

คำนาม[แก้ไข]

สัตย

  1. อีกรูปหนึ่งของ สัตย์

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

สัตย

  1. อีกรูปหนึ่งของ สัตย์

คำประสม[แก้ไข]