ข้ามไปเนื้อหา

สัตย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: สัตย์

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सत्य (สตฺย); เทียบภาษาบาลี สจฺจ

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์[เสียงสมาส]
สัด-ตะ-ยะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsàt-dtà-yá-
ราชบัณฑิตยสภาsat-ta-ya-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sat̚˨˩.ta˨˩.ja˦˥./

คำนาม

[แก้ไข]

สัตย

  1. อีกรูปหนึ่งของ สัตย์

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

สัตย

  1. อีกรูปหนึ่งของ สัตย์

ลูกคำ

[แก้ไข]