ข้ามไปเนื้อหา

สัตย์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: สัตย

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सत्य (สตฺย); เทียบภาษาบาลี สจฺจ

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์สัด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsàt
ราชบัณฑิตยสภาsat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sat̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง

คำนาม

[แก้ไข]

สัตย์

  1. ความจริง
    รักษาสัตย์
  2. คำมั่นสัญญา
    เสียชีพอย่าเสียสัตย์
    ลูกเสือให้สัตย์ปฏิญาณ

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

สัตย์ (คำอาการนาม ความสัตย์)

  1. จริง, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น
    วาจาสัตย์
    สัตย์ซื่อ
    ซื่อสัตย์
    สัตย์จริง

ลูกคำ

[แก้ไข]

ดูเพิ่ม

[แก้ไข]