สัตย์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सत्य (สตฺย); เทียบภาษาบาลี สจฺจ
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | สัด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sàt |
| ราชบัณฑิตยสภา | sat | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sat̚˨˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ||
คำนาม[แก้ไข]
สัตย์
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
สัตย์ (คำอาการนาม ความสัตย์)