สํสย
ภาษาบาลี
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สมนฺต + สย หรือ สมนฺต + สี + อ หรือ สํ + สย หรือ สํ + สี + อ
รูปแบบอื่น
[แก้ไข]เขียนด้วยอักษรอื่น
คำนาม
[แก้ไข]สํสย ช.
การผันรูป
[แก้ไข]ตารางการผันรูปของ "สํสย" (เพศชาย)
| การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
|---|---|---|
| กรรตุการก (ปฐมา) | สํสโย | สํสยา |
| กรรมการก (ทุติยา) | สํสยํ | สํสเย |
| กรณการก (ตติยา) | สํสเยน | สํสเยหิ หรือ สํสเยภิ |
| สัมปทานการก (จตุตถี) | สํสยสฺส หรือ สํสยาย หรือ สํสยตฺถํ | สํสยานํ |
| อปาทานการก (ปัญจมี) | สํสยสฺมา หรือ สํสยมฺหา หรือ สํสยา | สํสเยหิ หรือ สํสเยภิ |
| สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | สํสยสฺส | สํสยานํ |
| อธิกรณการก (สัตตมี) | สํสยสฺมิํ หรือ สํสยมฺหิ หรือ สํสเย | สํสเยสุ |
| สัมโพธนการก (อาลปนะ) | สํสย | สํสยา |