หัวเหน่า
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]หัว + เหน่า; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຫົວເໜົ່າ (ห็วเหน็่า), ภาษาไทลื้อ ᦷᦠᦐᧁᧈ (โหหฺเน่า), ภาษาไทใหญ่ ႁူဝ်ၼဝ်ႇ (หูวน่ว)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | หัว-เหฺน่า | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hǔua-nào |
| ราชบัณฑิตยสภา | hua-nao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hua̯˩˩˦.naw˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]หัวเหน่า
- รูปที่เลิกใช้ของ หัวหน่าว