หัวหน่าว
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (เลิกใช้) หัวเหน่า
รากศัพท์[แก้ไข]
หัว + หน่าว; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຫົວເໜົ່າ (ห็วเหน็่า), ภาษาไทลื้อ ᦷᦠᦐᧁᧈ (โหหฺเน่า), ภาษาไทใหญ่ ႁူဝ်ၼဝ်ႇ (หูวน่ว)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | หัว-หฺน่าว | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hǔua-nàao |
ราชบัณฑิตยสภา | hua-nao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hua̯˩˩˦.naːw˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
หัวหน่าว