หัวหน่าว
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้) หัวเหน่า
รากศัพท์
[แก้ไข]หัว + หน่าว; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຫົວເໜົ່າ (ห็วเหน็่า), ภาษาไทลื้อ ᦷᦠᦐᧁᧈ (โหหฺเน่า), ภาษาไทใหญ่ ႁူဝ်ၼဝ်ႇ (หูวน่ว)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | หัว-หฺน่าว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hǔua-nàao |
| ราชบัณฑิตยสภา | hua-nao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hua̯˩˩˦.naːw˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]หัวหน่าว