ห่วง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉ᩠ᩅ᩵ᨦ (หว่ง), เขิน ᩉ᩠ᩅ᩵ᨦ (หว่ง), ลาว ຫ່ວງ (ห่วง)
เทียบคำเมือง ᨲ᩠ᩅ᩵ᨦ (ตว่ง) อีกคำหนึ่ง, ไทใหญ่ တူင်ႇ (ตู่ง), พ่าเก ကွင် (กอ̂ง์), တွင် (ตอ̂ง์), တုင် (ตุง์), อาหม 𑜀𑜞𑜨𑜂𑜫 (กฺรอ̂ง์)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ห่วง | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hùuang |
| ราชบัณฑิตยสภา | huang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hua̯ŋ˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ห่วง
ลูกคำ
[แก้ไข]คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]ห่วง (คำอาการนาม การห่วง หรือ ความห่วง)