ฮาอ์
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมโดยเรียนรู้จากภาษาอาหรับ هَاء (ฮาอ)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ฮา | ฮ̄าฯ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | haa | haaʔ |
| ราชบัณฑิตยสภา | ha | haʔ | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /haː˧/(สัมผัส) | /haːʔ˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ฮาอ์