อาหรับ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ Arab (แอเริบ), จากภาษาอาหรับ عَرَب‎ (อะรับ) หรือ عَرَبِي‎ (อะระบี)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		อา-หฺรับ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	aa-ràp
	ราชบัณฑิตยสภา	a-rap
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔaː˧.rap̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

อาหรับ

1. (คน~, ชาว~) ชื่อชนชาติผิวขาวพวกหนึ่งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของทวีปเอเชีย

คำแปลภาษาอื่น

ชนชาติในทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเอเชีย

• ดัตช์: Arabier (nl) ช. (อาราบีร์)
• ไทใหญ่: ဢႃႇရပ်ႉ (shn) (อ่ารั๎ป)
• ลาว: ອາຫຼັບ (lo) (อาหลับ), ອາຣັບ (lo) (อารับ)
• อังกฤษ: Arab (en) (แอริบ)

คำวิสามานยนาม

อาหรับ

1. (ภาษา~) ชื่อภาษาหนึ่งในกลุ่มภาษาเซมิติกที่ชนชาติดังกล่าวใช้สื่อสารกัน

คำแปลภาษาอื่น

ภาษาหนึ่งในกลุ่มภาษาเซมิติก

• จีน:

  จีนกลาง: 阿拉伯語／阿拉伯语 (zh) (Ālābóyǔ)

• ดัตช์: Arabisch (nl) ก. (อาราบิส)
• ฝรั่งเศส: arabe (fr) ช. (อาราบ)
• ลาว: ອາຣັບ (lo) (อารับ)
• สเปน: árabe (es) ช. (อาราเบ)
• อังกฤษ: Arabic (en) (แอระบิก)

ดูเพิ่ม

• อารบิก
• อาระบิก