ฮี

ดูเพิ่ม: ฮ, ฮ., ฮิ, ฮึ, ฮู, และ ฮู้

ภาษาไทย

รากศัพท์

แผลงมาจาก หี

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ฮี
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	hii
	ราชบัณฑิตยสภา	hi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/hiː˧/(สัมผัส)

คำนาม

ฮี

1. (ภาษาปาก) อวัยวะเพศหญิง

ภาษาอีสาน

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *riːᴬ⁴, จากภาษาไทดั้งเดิม *rɯjᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย รี, ภาษาคำเมือง ᩁᩦ (รี), ภาษาเขิน ᩁᩦ (รี), ภาษาลาว ຮີ (ฮี), ภาษาไทขาว ꪭꪲ, ภาษาไทใหญ่ ႁီး (หี๊), ภาษาพ่าเก ꩭီ (หี), ภาษาอาหม 𑜍𑜣 (รี)

คำคุณศัพท์

ฮี (คำอาการนาม ความฮี)

1. รี (ยาว)