เกี้ยเซียะ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 行成 (gian5 cian5)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เกี้ย-เซียะ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgîia-sía
ราชบัณฑิตยสภาkia-sia
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kia̯˥˩.sia̯ʔ˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

เกี้ยเซียะ

  1. (ภาษาปาก, อกรรม) เจรจาประนอมความ, รอมชอม[1]

อ้างอิง[แก้ไข]

  1. ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 17.