เกี๊ยะเซียะ

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		เกี๊ยะ-เซียะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gía-sía
	ราชบัณฑิตยสภา	kia-sia
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kia̯ʔ˦˥.sia̯ʔ˦˥/^{(สัมผัส)}

เกี๊ยะเซียะ

(ภาษาปาก, อกรรม) เจรจา ประนอมความ, รอมชอม^[1]
ลูกพรรคทะเลาะกัน หัวหน้าต้องลงไปเกี๊ยะเซียะทุกที

↑ ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 17.