เคร่ง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຄັ່ງ (เคั่ง), ภาษาคำเมือง ᨣᩕᩮ᩠᩵ᨦ (คเร่ง), ภาษาเขิน ᨤᩮ᩠᩵ᨦ (เฅ่ง), ภาษาไทลื้อ ᦆᦲᧂᧈ (ฅี่ง), ภาษาไทใหญ่ ၶဵင်ႈ (เข้ง)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | เคฺร็่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | krêng |
| ราชบัณฑิตยสภา | khreng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰreŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]เคร่ง (คำอาการนาม การเคร่ง)