เดียรถีย์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต तीर्थ्य (ตีรฺถฺย); เทียบภาษาบาลี ติตฺถิย
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เดีย-ระ-ถี | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | diia-rá-tǐi |
ราชบัณฑิตยสภา | dia-ra-thi | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /dia̯˧.ra˦˥.tʰiː˩˩˦/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
เดียรถีย์