เต้าหยิน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 道人／道人 (“ผู้นับถือลัทธิเต๋า”)[1]
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เต้า-หฺยิน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtâo-yǐn |
| ราชบัณฑิตยสภา | tao-yin | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /taw˥˩.jin˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]เต้าหยิน
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]อ้างอิง
[แก้ไข]- พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร