เถลิง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]จากภาษาเขมร ថ្លើង (ถฺเลิง) หรือ លើង (เลิง)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ถะ-เหฺลิง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tà-lə̌əng |
| ราชบัณฑิตยสภา | tha-loeng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰa˨˩.lɤːŋ˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]เถลิง (คำอาการนาม การเถลิง)
คำประสม
[แก้ไข]คำคุณศัพท์
[แก้ไข]เถลิง