เป่ง
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วงใต้ bengq (เป่ง), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง bengq (แป่ง(nguz bengq hoz-งูเป่งคอ))
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | เป็่ง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpèng |
ราชบัณฑิตยสภา | peng | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /peŋ˨˩/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]เป่ง (คำอาการนาม ความเป่ง)
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /peŋ˨˩/