เยียว

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เยี่ยว

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຢຽວ (อยย̂ว), ภาษาอีสาน เยียว, ภาษาเขิน ᨿ᩠ᨿᩴ (ยยํ)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เยียว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงyiao
ราชบัณฑิตยสภาyiao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/jia̯w˧/(สัมผัส)

คำสันธาน[แก้ไข]

เยียว

  1. ผิว่า, แม้ว่า, ถ้า
    พระโอษฐ์งามยิ่งแต้ม ศศิอยู่เยียวยะแย้ม พระโอษฐ์โอ้งามตรู บารนี (ลิลิตพระลอ)